BUNDAN SONRA NE

YAPMAK GEREKİYOR?

Fransa’daki bu Ermeni tasarısı çok önemliydi. Eğer oylama yapılsa ve onaylansaydı, arkası gelecekti. Nitekim, Fransadan sonra Belçika ve Hollanda parlamentolarında da hemen hemen aynı tipte girişimler başladı.

Şimdi, dosya rafa kalktı ve bu iş bitti sanıyorsak, çok yanılıyoruz.

Bu olay kapanmadı ve önümüzdeki yıllarda da peşimizi bırakmayacak.

Eğer elimizi rahatlatmak ve Ermeni Soykırım iddialarının baskılarını hiç değilse azaltmak istiyorsak, yapmamız gerekenler vardır:

1. Türkiye, önerdiği Tarihçiler Komisyonu kurulması önerisine tüm gücüyle asılmalı ve bunun gerçekleşmesi için, Uluslararası alanda her kapıyı çalmalı, her yöntemi zorlamalıdır. Kendine başka destek kaynakları bulmalıdır.Zira fikir ilgi uyandırmıştır. Ermenilerin, bu komisyon fikrinden kaçmalarını önlemelidir. Unutmamak gerekir ki, Ermeniler , Komisyon çalışmalarının Diaspora çabalarına darbe vuracağını bildiklerinden dolayı, bu fikri unutturmak için ellerinden geleni yapmaktadırlar.

2. Ermenistan ile ikili ilişkileri arttırıcı önlemler düşünülmeli ve Ermenistana yönelik yeni bir söylem bulunmalıdır. Bugünkü gibi, hiçbir şey olmamış gibi davranmak, Türkiyemize hiçbir şey kazandırmamakta ve inandırıcı olmamaktadır.

3. Özellikle Türk-Fransız ekonomik ilişkilerinin boyutu, daha yaygın bir şekilde anlatılmalıdır. İş çevrelerinin ötesinde siyasiler ve medya, ilişikerin bu yönünü yeterince görememektedirler. Unutmayalım ki, Fransa bu konuda da anahtar ülkedir. Fransayı kazanmak, diğer Avrupa ülkelerini kazanmak için gereken kapıyı açar.