AĞCA, İPEKÇİ’Yİ

ÖLDÜREMEDİ...

Beni gazeteciliğe başlatan, elimden tutan ve ilk derslerini veren kişi Abdi İpekçi ‘dir.

Genç kuşaklar, ne yazık ki Abdi abi’yi tanıyamadılar.

O’nun sürekli bir cinayetle ve Ağca ile birlikte anılmasın hep üzülmüşümdür.

Oysa İpekçi’ nin anılması için bambaşka nedenler var.

Herşeyin başında Demokrasiye inanmış bir insandı. Hem de, Demokrasinin en zor dönemlerinden geçilirken bu inancını sürdürdü. Türkiye’ nin sol-sağ diye ortasından ayrıldığı ve insanların birbirlerini “görüş farkından dolayı” öldürdükleri bir dönemde Demokrasi bayrağını taşıdı. Demokrasinin sadece sözde kalmaması gerektiğini, ne kadar farklı düşünürse düşünsün, herkesin görüşünü açıklama hakkına sahip olduğuna inanırdı.

Bizlere de hep bunu öğretti.

Diğer öğretisi, uzlaşı aramaktı.

Kavga ederek, hakaretleşerek değil, belirli değerleri koruyarak uzlaşmayı denerdi. Uzlaşı peşinde koştuğundan dolayı da, sürekli şekilde eleştirilirdi. Ancak hiçbir zaman küsmedi, bıkmadı. Tam tersine tutumunu sürdürdü.

1970’lerin Türkiyesi Abdi İpekçi’yi anlayamadı, onun görüşlerini kaldıramadı.Öldürerek susturulabilineceği sanıldı. Oysa İpekçi’nin ortaya attığı fikirler yeşermişti.Bugünlerde hala İpekçi efsanesinde söz ediyorsak, onun duruşunu benimsediğimiz dolayı sürdürüyoruz.

Ağca, İpekçi’yi öldüremedi.