KIBRIS’TA PANDORA

KUTUSU AÇILDI...

Sizleri bilemem, ancak ben hayretler  içindeyim.

Kıbrıs’taki gelişmeler öylesine başdöndürücü bir şekil aldı ki, kendi kendime “nereye gidiyoruz?” demeye başladım.

Hemen söyleyeyim, bu gidişi ben büyük bir keyifle izliyorum. “Ey dostlar bugüne kadar nerelerdeydiniz? Neden bu kadar beklediniz?” demekten kendimi alamıyorum.

İlk büyük adımı Türk tarafı attı.

Rauf Denktaş,  eski katı tutumunu nasıl bıraktı da, böylesine önemli bir adım atabildi hala anlayabilmiş değilim. Hatta hala konuşmalarında öylesine sert ki,  duvarı yıkan Denktaş ile bu konuşmaları yapan Denktaş’ın aynı kişiler olup olmadığından  dahi kuşku duyuyorum.(!)

Ne olursa, kim olursa olsun önemli değil. Yapılanlar son derece doğru.

Şimdi de Rumlar hareketlendiler.

Haberleşmedeki kısıtlamalar kaldırılacak.

Bunun ne kadar önemli olduğunu, ancak Kıbrıs’ın Türk ve Rum bölgelerine gidip gelenler anlar. 100 metre mesafedeki iki insan (Biri Rum, diğeri Türk bölgesindeyseler) birbirleriyle telefonla  görüşemezlerdi. Rum bölgesi bütün dünya ile konuşabilir, herkes  arayabilir, ancak ne Türkiye ne de KKTC’den aranabilirdi. Bu çağdışı yaklaşım artık bitiyor.

Türk mallarına uygulanan ticari ambargonun bir bölümü de  kaldırılıyor. Türk ürünleri içerde serbestçe dolaşabilecek. Ancak KKTC’ye yönelik dış ambargo hala yürürlükte. Yakında bu da kalkacak, daha doğrusu kaldırılmak zorunda kalınacak.

TARAFLAR NE

YAPMAK İSTİYORLAR?

Gelişmeleri üç şekilde yorumlayabilirsiniz:

KÖTÜMSER

Özellikle Rumların son kararlarını “ard düşünceli, göz boyamaya yönelik ve KKTC’yi yutmak için hazırlanmış, sinsice uygulamaya koyulmuş bir plan” olarak niteleyebilirsiniz.

KKTC’de ve Güney’deki  bazı çevreler, karşılıklı atılan adımlara abartılı bir kuşkuyla bakabilirler. Bu yaklaşımların büyük bir tuzak teşkil ettiğini ve direnilmesi gerektiğini söyleyebilirler.

İYİMSER:

Artık bıkkınlık veren, politik hesapları bir yana bırakırsanız, hem Türk hem de Rumların belki de ilk defa bir çözüme yaklaştıklarını söyleyebilirsiniz. Bunun nasıl bir çözüm olabileceği henüz bilinmiyor. Ancak havada genel bir iyimserlik var. Hiç değilse, atılan bu adımlardan geri dönülemeyeceğine inanabilirsiniz.

BIKKIN-ÇEKİMSER:

Birde, Kıbrıs’ın her şeyinden bıkmış olanlar var. Çözüm olmuş veya olmamış umursamayanlar... Yavru vatan edebiyatına inanmayanlar veya “Bunlar birbirlerini yemekten kurtulamazlar. Hiçbirine inanmamak gerekir” diyenler...

Ben iyimserler arasındayım.

Pandora kutusu açıldı. İçinden çıkan cinleri artık bir daha içeri sokmak imkansız.

YILANLAR DA

ORTAYA ÇIKIYOR

Şu ana kadar gelinilen noktada sadece bazı saptamalarda bulunabiliriz.

Örneğin, Kıbrıs’lı Türklerle Rumlar bir araya getirildikleri taktirde soykırım  yaşanabileceği ileri sürülüyordu.

Bunun doğru olmadığı anlaşıldı.

Örneğin, taraflar “egemenlik” haklarının erozyona uğrayıp uğramadığı konusunda  eskisi kadar titiz davranmıyorlar.

Örneğin, KKTC, Türk toplumunun patlama  noktasına geldiğini dolayısıyla duvarı yıkarak patlamayı engellemeyi tercih ettiği, Rumların da KKTC’ye “egemenlik verilmemeli”  bağımlılığından kurtulmaya  başladığı söylenebilir.

Özetle, olumlu bir yöne doğru gidiliyor...

* * *

BAŞSAĞLIĞI:  Bingöl depreminde hayatlarını kaybedenlerin yakınlarına başsağlığı dilerim. Ne yazık ki, deprem konusunda o kadar çabaya rağmen bir türlü gereken önlemleri alamıyoruz. İnsan hayatına hala yeterince önem veremiyoruz.