AKMAN, KEŞKE

KENDİ AYRILSAYDI

Zahid Akman’ın iki yıllık RTÜK Başkanlığı bitti.

Ne yazık ki, Deniz Feneri olayı konuyu öylesine dağıttı ki, Akman’ın Başkanlığı hakkında soğukkanlı bir değerlendirme yapılamıyor. Dava, dışardan bakıldığında, Akman’ı da kuşkulular arasına sokuyor veya bizlere öyle geliyor. Ne olursa olsun, bence Akman işin başında istifa etmeyerek hata etti. İstifa, belki bazı kesimlerde “ İşte gördünüz mü, suçluluğunu kendi de kabul etti” diye yorumlanacaktı. Aslında bu kesimler, davada aklansa dahi Akman’ı suçlayacaktı. Oysa, istifa etse, kamuoyunun büyük bölümünden alkış alacak ve en önemlisi bunca zamandır yıpranmayacaktı.

Neyse, ben dava konusuna değil, Akman’ın RTÜK Başkanlığına değinmek istiyorum.

Kim ne düşünürse düşünsün, ben Akman’ın, Türkiye’nin bugünkü garip koşulları ve kuralları dikkate alındığı taktirde, iyi bir Başkanlık yaptığı kanısındayım. Kimi meslekdaşlarımın eleştiri oklarına hedef olma pahasına, ne düşündüğümü yazacağım.

Akman’ı beğenmemin başlıca nedeni, insanlarla diyalog kurmasını bilmesi, başka görüşleri de dinlemesi, dikkate alması, son derece kibar ve uygar bir kişiliğe sahip olmasıdır.

RTÜK, uygar ellerde olumlu işler yapabilecek, ancak niyetleri kötü olanların eline düştüğü taktirde, son derece tehlikeli sonuçlara getirebilecek bir kuruluştur. Çok farklı eğilimler ve siyasetlerin çarpıştığı bir ortamda çalışır.

Bir yanda Devlet vardır.

Başbakanından, Bakanlara, hatta Belediye Başkanlarına kadar her birinin istekleri olur.

Bir yanda Güvenlik kesimi vardır.

Askeri olsun, polisin olsun herbirinin TV haberlerine ve programlarına bakışları bambaşkadır.

Öte yanda, muhalefet, başta iktidar olmak üzere siyasi partilerin beklentileri ve hergün yüzlercesinin ulaştığı halkın şikayet telefonları...

RTÜK Başkanı hergün her yönden gelen baskılar arasında kıvranır ve yine hemen hergün birkaç defa duyduğu cümle de şudur:

“ Siz RTÜK değil misiniz? Göreviniz TV kanallarını rayına oturtmak değil mi? Ya söyle ve bunları adam et ya da bu işi bırak”

Akman gazeteci olduğu için, haberi bilir, programların ve TV yönetimlerinin, reklamcıların ihtiyaçlarını bilirdi. Birbiriyle çelişik yüzlerce beklenti ve kurallar arasında ezilmesine rağmen, arada bir denge kurmaya çalışırdı.

Haberlerdeki abartıları, programlar arasındaki reyting yarışını, reklam yayınlamasındaki karmaşayı belirli bir düzeye indirmeye çalıştı. Hem kendine verilen RTÜK Başkanlığı görevini yerine getirmeye, öte yandan da TV’leri jandarma kıskacına sokmadan bu işi halletmeye çalıştı.

TV’lerle açık konuştu. Açık davrandı.

Yayınların muhafazakarlaşmasını ön planda tutmasının ötesinde, bir yönetici olarak ben herhangi bir baskı ile karşılaşmadım.

Şimdi yeni bir dönem başlıyor.

Yeni bir başkan seçilecek ve TV yöneticileri belki de Akman’ı arayacakları bir sürece girecekler.