ERMENİLER, SOYKIRIM

İDDİASINDAN VAZ GE?‡EMEZ, ANCAK...

Ermenistan Cumhurba?Ÿkanı Sarkisyan?’ın bugünkü milli maça gelmesi, kim ne derse desin son derece önemlidir.E?Ÿer gelmemi?Ÿ olsaydı, Zürih?’te imzalanan protokol büyük yara alırdı. Daha ilk adım atılmı?Ÿken, i?Ÿlerli?Ÿinin kalmadı?Ÿı, Ermeniler tarafından reddedildi?Ÿi sonucu çıkardı. Bizler istedi?Ÿimiz kadar, böyle bir geli?Ÿmenin büyük bir çeli?Ÿki olaca?Ÿını , Sarkisyan?’ın kendi önayak oldu?Ÿu bir süreci torpilledi?Ÿni söyleyelim, yine de süreç torpillenmi?Ÿ olurdu.

Ermenistan Cumhurba?Ÿkanı, son derece cesur bir adım attı ve adımlarını da devam ettirece?Ÿininb i?Ÿaretini veriyor. Sarkisyan ilerde tarihçiler tarafından ?“Altın İmzanın sahibi?” olarak anılacaktır.

Bu geli?Ÿmelerde Azerbaycan?’ın durumuna da de?Ÿinmemiz gerekiyor.

Bakü, son ya?Ÿananlardan, özellikle de Zürih?’te ya?Ÿananlardan, memnun olması gerekir. Zira Ankara Azerileri satmadı. Kriz çıkaran, imza sonrasındaki konu?Ÿmalar konusunda son derece dikkatli davrandı. Verdi?Ÿi sözlere sadık kaldı.

?žimdi, bundan sonrasına bakalım ve neler olabilece?Ÿini tartı?Ÿalım.

Her?Ÿeyin ba?Ÿında, öyle bir nokta var ki , o konuda kendi kendimizi hiç aldatmayalım.

E?Ÿer bu imzalardan sonra, Ermeni toplumunu ve Ermeni Diasporasının hemen soykırım iddialarındann vaz geçeçe?Ÿini ve bundan böyle de soykırımdan söz etmeyece?Ÿini beklersek, kendimizi aldatmı?Ÿ oluruz.

Ayrıca, Ermenilere de haksızlık yapmı?Ÿ oluruz.

?“Soykırım?” Ermeniler için kolay kolay vaz geçilebilecek bir ?Ÿey de?Ÿildir. Soykırım inancı bu insanlar için adeta kutsalla?Ÿmı?Ÿ- biz kabul edelim veya etmeyelim-içlerine yerle?Ÿmi?Ÿ, ku?Ÿaktan ku?Ÿa?Ÿa ta?Ÿınmı?Ÿ, insanların içine i?Ÿlemi?Ÿ bir inançtır.

Türk toplumu soykırımı reddetmektedir. Bu kelimeyi kullanmamaktadır. Ben de reddediyorum, ancak olaylarda hayatlarını kaybetmi?Ÿ olan Ermenilerin acısını da payla?Ÿıyorum. 1915-16?’da İttihat?’çıların yaptıklarını reddediyorum.

Ermeniler de, kar?Ÿıla?Ÿtıkları her Türk?’ü ?“Soykırım?” kelimesini kullanıp kullanmadı?Ÿına göre de?Ÿerlendirmekten vaz geçmelilerdir. ?–nemli olan ortak acının payla?Ÿılıp payla?Ÿılmamasıdır.

ANCAK, BUNDAN B?–YLE,

SOYKIRIMI KULLANMALARI G?œ?‡T?œR

Ermeniler soykırım iddialarından ve inancından vaz geçemeyecek, ancak bundan böyle soykırımı Uluslararası alanda Türkiye?’ye kar?Ÿı ceza unsuru olarak kullanmaları zorla?Ÿacaktır.

?–rne?Ÿin, Ermeni temsilcilerin Amerikan Kongresine veya Fransız senatosuna baskı yapıp, Türkiye?’nin soykırım yaptı?Ÿını, bu gerçe?Ÿin kabul edilmesini istemeleri çok güçtür. Veya bugüne kadar soykırımı kabul etmi?Ÿ olan parlamentoların kendi hükümetlerine Ankara?’yı cezalandırmaları için harekete geçmeye zorlamaları imkansızla?Ÿacaktır.

Her?Ÿeye ra?Ÿmen, Ermenistan ile gerçek bir barı?Ÿa ula?Ÿabilmemizin kolay olmayaca?Ÿını da bilmemiz gerekiyor. Uzun bir sürece giriyoruz.

Azerbaycan ile Ermenistan?’ın , Karaba?Ÿ konusunda belirli bir ilerleme sa?Ÿlamadıkları sürece bu protokolün uygulamaya sokulması ve sınırın açılması da çok güç olacaktır. Aynı ?Ÿekilde soykırım tartı?Ÿmalarından da kurtulamayız. Ancak Zürih protokolü ne olursa olsun, bu iki ülkenin birazcık dahi olsa yakınla?Ÿmasını isteyenlere derin bir nefes aldırmı?Ÿtır.

Her iki ülkenin önüne açılan bu sürecin kıymetini bilelim ve i?Ÿi abartıp ne acele edelim, ne de kendimize, ula?Ÿılamayacak hedefler koyalım...