BOYKOT ÇAĞRISI

KOMİK OLUYOR

Gazetelerdeki habere çok hayret ettim.

Yeni Sanayi Bakanı Nihat Ergün, 13 milyar dolarla, Türkiye’nin toplam ithalatının yüzde 15’ini oluşturan Çin mallarına boykot çağrısı yapmış. Her ne kadar, yarım saat sonra Bakanlık sözcüsü “Bu çağrı bizi bağlamaz, Bakanın kişisel görüşüdür” gibi, son derece garip bir açıklama yapıp işi geçiştirmeye çalışmış olsa dahi, Nihat Ergün’ün bu tuzağa düşmüş olmasındaki vahameti ortadan kaldırmıyor.

10’uncu Yozgat Sanayi ve Ticaret Fuarı açılışında konuşan Ergün, Şincan özerk bölgesinde yaşanan olaylara karşı herkesin duyarlı olduğunu, halkın bu duyarlılığını dile getirdiğini söylemiş. Sadece protesto gösterileriyle yetinilmemesini isteyen Ergün: “Protesto gösterileri dışında milletçe yapacağımız başka işler de olmalı. O ülkelerin mallarına karşı bir tutum sergilememiz lazım. Bu tutumun, bizim milletimiz tarafından zaman zaman gösterildiğini, bugün de gösterileceğini, gösterilmesi gerektiğini ifade etmek istiyorum.” demiş.

Bir siyasetçinin, hele Nihat Ergün gibi bir Sanayi Bakanı’nın böylesine bir tuzağa düşmesi kabul edilemez.

Yakın geçmişimiz bu tip boykot çağrılarıyla doludur. En fazla boykot çağrısı Fransa’ya yönelik yapılmıştır. Ermeni sorunuyla ilgili her gelişmeden sonra mutlaka büyük sözlerle Fransız ürünleri boykot edilmiş, ancak birbiri yürümemiştir.

Almanya, İsrail, Yunanistan, hatta Amerika da bu tip fırtınalardan nasiplerini almışlardır.

Yine, hiçbiri başarılı olmamıştır.

Boykot çağrıları, laf olsun diye, toplumda psikolojik hazırlık yapılmadan ortaya atıldığında yürümez. Örnekleri de ortadadır.

İyisi mi, başarılamayacak çağrılar yapmamak en doğrusu...