ATA’NIN CENAZESİ VE

ŞEHİT ANNELERİ…

Ata Türk’ün gencecik yaşında hayata gözlerini kapatması bir dramdır. Annesi başta olmak üzere, ailesinin acısı da son derece anlaşılır . Ancak gelişmeler öylesine bir boyut kazandı ki, bir dram toplumu geriverdi. Dengesizlikler ortaya çıktı.

Sanal şöhretin gençleri nerelere taşıdığını gözledik…Annelerin çocuklarını nasıl yanlış yönlendirdiklerini gördük…Uyuşturucu alışkanlığının nasıl tehlikeli noktalara ulaştığını anladık…Sırf  tanınmış insan görmek için cenazeye katılma ve anlamsız kavgalar çıkartmak gibi hastalıklarımız bir anda su yüzüne çıkıverdi.

Bunların içinde en çarpıcı olanı da, Ata Türk’ün cenazesine bayrak sarılmasıydı.

Şehit anneleri haklı olarak ayaklandılar.

Annenin  “çocuğumu şehit verdim” diye haykırması üzerine bir işgüzarın yaptığı bu iş, olayın boyutlarını genişletiverdi. Aslında Semra hanım, oğlunu uyuşturucu ile mücadelede şehit verdiğini söylemişti. Ancak o heyecan içinde farklı anlaşılmış ki, bir işgüzar hemen koşup bayrağı kapıp cenazeye sarmış.

Ata olayı ve cenazesinde yaşananlar toplumumuzun giderek artan bir gariplik içine düştüğünü gösteriyor. İyisi mi birbirimize kızmadan, soğukkanlı bir değerlendirme yapalım. Toplum olarak garip bir savurganlık içinde yaşadığımızı görelim.