GÜL, BU GİDİŞE

DUR DİYEBİLİR…

Kimle karşılaşırsanız karşılaşın, aynı sözleri duyuyorsunuz:

“ Bu gidiş iyi bir gidiş değil. Birilerinin araya girmesi ve dur demesi gerekiyor.”

Eminim, sizler de aynı tepkilerle karşılaşıyorsunuzdur.

Türkiye iki cepheye bölündü.

Bir yanda, ılımlısından en sertine kadar, İslami yaşam kurallarını veya alışkanlıklarını topluma kabul ettirmek isteyenler var…

Öte yanda da, Türkiye’yi İslamcılardan kurtarmaya and içmiş olan Ulusalcılar.

Tam bir kısır döngü içindeyiz. Hiçbiri diğerini dinlemiyor. Tam aksine, karşılıklı bir kampanya sürdürülüyor. Ne mantık, ne de sağduyu kaldı. 

Vur abalıya gidiyoruz.

Bu iki cephe’nin ortasında da , sessiz bir çoğunluk var. Onlar da makulü, sağduyuyu arıyorlar. Aynı zamanda da korkuyorlar.

Nasıl korkmasınlar ki…

Ak Parti, kendini kuşatılmış olarak görüyor. Başbakan Erdoğan,  barut gibi. Partisinin elinden alınacağını, Ulusalcılar tarafından saf dışı edileceğini düşünüyor. AKP çevreleri giderek sertleşiyor.

Ulusalcı cephe de son derece sert. Onlar da, Türkiye’nin giderek İslamlaştırıldığını ve ne pahasına olursa olsun, yüzde 47 oy almış olsa bile , AKP’nin durdurulması gerektiğine inanıyorlar.

Arada kalanlar ise, çaresiz şekilde gelişmeleri izlemekle yetiniyorlar.

Bu tırmanış ne kadar sürecek ?

Yol kazasıyla karşı karşıya kalınacak mı ?

Hele, global bir ekonomik kriz ile karşı karşıya bulunan Türkiye’nin, bir de siyasi krize düşmesinin başımıza nasıl büyük felaketler getireceğini hesap eden çevrelerin kaygıları artıyor.

Birilerinin ortaya çıkması ve bu gidişe el koyması gerektiği konuşuluyor.

İşte bu çerçevede, Cumhurbaşkanlığının rolü ortaya çıkıyor.

Abdullah Gül, bu rolü oynayabilir mi ?

Kimine göre, Gül AKP iktidarının bir parçasıdır. Erdoğan’ın en yakınıdır. Partinin ideologudur. Bundan dolayı ona rol verilemez. İnandırıcı olamaz. Güven yaratmaz.

Kimine göre ise, Gül Cumhurbaşkanlığına çıktığı günden bu yana, farklı bir tutum içine girdi. Özellikle son gelişmeleri olumsuz gözle izlediğini, örneğin İlhan Selçuk’un tutuklanmasından nasıl rahatsızlık duyduğunu göstermiştir. Gül, Çankaya’ya çıktığı günden bu yana bir AKP ’ li gibi davranmamıştır.

Yeter ki, Cumhurbaşkanı iyi bir hazırlık yapsın ve zamanlamasını da iyi seçsin. 

Türkiye öylesine ince ve uzun bir yoldan geçiyor ki, artık kişisel ve ideolojik hesaplar yapma zamanı değildir. Eğer bugün nereye gittiğimizi iyi göremezsek, yarın hiçbirimizin altından kalkamayacağı bir yükün altında kalabiliriz.

Bütün emeklere yazık olur.

Bundan dolayı,Gül’ün önünü keseceğimize, yardım edelim. 

Önünü açalım. 

Destek olalım.