BİZ CAHİLİZ, AVRUPA

BİZDEN DE CAHİL

Meğer ne kadar cahilmişiz.

Meğer ne kadar bilmeden konuşuyormuşuz.

AB Komisyonu raporunun yayınlanmasından bu yana, hem Türkiye’de, hem de Avrupa’daki tartışmalara katılıyorum. Kimi televizyonlarda, kimi Üniversitelerde...

Hayretler içindeyim.

Önce Türkiye’den başlıyayım.

Hiç abartmıyorum. Toplumu yönlendirme adına ortalara çıkanlardan bir bölümünün söyledikleri birer cehalet abidesi.

Hem bilmiyorlar, hem de bilgilenmiyorlar. Bence bilgilenmek istemiyorlar. Sırf muhalefet yapmış olmak, ters birşeyler söylemek için ortaya çıkıyorlar. Üzerinde konuştukları, fikir ileri sürdükleri Komisyon raporunu okumadıkları açıkça belli oluyor. Kulaktan dolma, gazetelere yansıyan dedikodularla yetiniyorlar.

İşte bir kaç örnek:

-          Müzakerelerin ucu açık, yani ne olacağı belli değil, diyorlar. Oysa raporun  3 üncü paragrafında, müzakerelerin katılıma yönelik yapılacağı açıkça belirtiliyor.

-          Serbest dolaşım yasaklanıyor, diyorlar. Oysa bunun müzakereye açık ve olağanüstü durumlarda kullanılacak bir önleme tedbiri olduğu açıkça belirtiliyor.

-          Müzakerelerin her an askıya alınacağını, söylüyorlar. Oysa askıya alınmanın askeri darbe, laik sistemin tehlikeye girmesi veya reformlardan vazgeçilmesi gibi, olağanüstü durumdalarda devreye sokulacağı açıkça söyleniyor.

-          Kürtler ve Alevilerin, azınlık statüsüne sokulduklarını söylüyorlar. Oysa bu azınlık atıflarının kaldırıldığı açıkça belirtiliyor.

Daha neler, neler...

Kimi kalkıyor, AB’nin Diyanet İşleri Başkanlığı’nın kaldırılmasını istediğini ileri sürüyor. Bir diğeri, ezanın kaldırılacağını yazıyor.

AVRUPANIN CEHALETİ DE

BİZİMKİLERİ ARATMIYOR.

Birde Avrupadaki cehalet var.

Onların farkı, önlerine bir rapor konduğunda okuyup öğrenmeleri.

Konferanslarda, televizyon tartışmalarında olsun ortaya öyle tipler çıkıyorlar ki, kelimenin tek anlamıyla bilgisiz. Türkiye’nin 5-10 yıl önceki durumu hakkında konuşuyorlar veya tam anlamıyla Türk düşmanlığı yapıyorlar.

Birkaç konferansta dayanamadım ve “siz ne derseniz deyin, Türkiye hakkını alacaktır.” dedim.

Sonra da kendimden utandım. Tartışıp, karşımdakilerin fikirlerini değiştirmeye çalışmak yerine,  patlayıvermiştim. Yani, Avrupalı olmadığımı gösterdim.

Avrupadaki bilgisizliğin bir bölümü bilinçli bir Türk aleyhtarlığından kaynaklanıyor olsa dahi, önemli bir bölümü de  bizim bilgi veremememizin sonucudur. Sadece kendi kendimize konuşmaktan vazgeçmediğimiz sürece, başkalarını suçlamaya da hakkımız olmaz.