KİMSE SORUN

ÇÖZMEK İSTEMİYOR

Uluslararası ilişkileri incelediğiniz zaman, son derece ilginç bir durumla karşı karşıya kalıyorsunuz.

Barıştan yana olduklarını söyleyen, tüm anlaşmazlıkları çözmek için çaba harcayan ve arabuluculuk misyonu yüklenen ülkelerin gerçek niyetlerinin çok farklı olduğunu görüyorsunuz.

Bütün ülkeler, başkalarının içindeki kavgalardan veya ülkeler arası anlaşmazlıklardan  hoşlanıyorlar. Kan dökülmediği, açık bir savaş  dönüşmediği sürece anlaşmazlıkların sürmesi herkesi memnun ediyor.  Zira bu şekilde araya girebiliyor va kendilerine  bir rol biçebiliyorlar.  Etkinlikleri artıyor. Anlaşmazlık halindeki ülke üzerinde bir ağrılık kurabiliyorlar.

Bunun en tipik örneklerinden biri Kıbrıs’tır, Kosava’dır.

Uluslararası sahnede başarılı olabilmek, görüşünü kabul ettirebilmek için haklı olmak yetmiyor. Örneğin,  Kıbrıs Annan planını Türk tarafının kabul etmesine rağmen, Rumların kazançlı çıkmasıyla sonuçlanan referandum süreci.  Türk tarafı haklı ancak yetmedi. Önemli olan, oyunu iyi oynayabilmek.

Karşı tarafı suçlamak, dizini dövmek ve sonuç alınması imkansız politikalarla zaman harcamak o kadar boş ki... Haklı davanızı anlatın, destek sağlamaya çalışın, ancak herkesin çıkarını hesapladığını ve tutumunu buna göre şekillendireceğini de unutmayın.

Bütün bunları anlatmamın nedeni, PKK terörü ve Kuzey Irak anlaşmazlığı konusunda kamuoyunun içi boş beklentilere kapılmamasını sağlamak, hiç değilse bazı acı gerçekleri anlatabilmektir.

PKK terörünün açık bir savaşa dönüşmesi, bölgedeki  istikrarsızlığı yaygınlaştırması istenmiyor. Ancak, bu anlaşmazlığın sürmesi tüm  komşularımızın ve müttefiklerimizin işine geliyor.

Böylece, Türkiye’nin hızla gelişmesi engelleniyor, yardım etmek isteyenlerin ağırlıkları artıyor. Bir yandan Türkiye’ye destek veriyorlar, öte yandan ve el altından PKK’ya göz kırpıyorlar.

Eğer bizler sadece şikayet eder, Avrupaya Amerikaya kızarak  zaman harcarsak, bu işin altından çıkamayız. Kuzey Irak’ı döverek, bölgedeki diğer ülkeleri itip kakarakta bir yere varamayız. Bilelim ki, PKK İran dahil herkesin işine gelir.

Bu mücadeleyi kazanmanın tek yolu, oyunu iyi oynamaktan geçer.

İçerde, ne yapmak ve nasıl yapmak istediğimiz konusunda anlaşabilir, ortak bir politika saptayabilirsek işimiz çok kolaylayır.

Sorumluluğu başkalarına atmak yerine, gelin bizler kollarımızı sıvayalım. Bu anlaşmazlığı dış güçlerin çözmesini beklemeyelim.

Özetle, oyunu iyi oynayalım.

BİZİM LİDERLERİMİZ

NEDEN KİTAP YAZMAZ?

Geçenlerde İngiliz basınını izlerken bir haber dikkatimi çekti. Haber  İngiliz İşçi Partisi lideri ve kısa bir süre önce Başbakanlığı bırakan Tony Blair’in, yaklaşık 10 milyon dolarlık bir kitap anlaşması yapmasıyla ilgiliydi.

Blair, anılarını yazacak.

İşin iç politikasını bir yana bıraksak bile, Bush ile ilişkileri, Irak savaşı öncesi ve sonrasında yaşananları anlatması, bu kitabın değerini arttırmaya yetiyor.

Blair’in, hem iç hem de dış politikada yaşadıklarını açıkça yazma koşuluyla bu kadar para alacağını yazan İngiliz gazeteleri, “İngiltere’nin yakın tarihine ışık tutacak olan bu anılar, ilerde yaşanacaklara yol gösterecektir” diyorlar.

Nasıl için gitti bilemezsiniz.

Büyük ülkelerin liderlerinin hepsi anılarını yazıyorlar. Hepsi, deneyimlerini toplumla paylaşıyorlar.

Bunların en dikkat çekenlerinin başında, İngiliz Başbakanlarından Churchill’in altı bölümlük 2 inci dünya savaşı anıları geliyor.  Son dönemlerde ise, Margret  Thatcher’in 8 milyon dolarlık, John Major’ın 2 milyon dolar, ABD Başbakanı Clinton’un rekor kıran 15 milyon dolarlık anıları var.

castro’sundan, Fransızlara, Almanlardan İspanyollara kadar herkes deneyimlerini paylaştılar.

Türkiye’ye baktığımızda, bu açıdan ne kadar fakir olduğumuz hemen anlaşılıyor. Liderlerimizin  çok azı  anılarını bizlerle paylaşıyor.

Gerekçeleri de çok ilginçtir.

Kimi “öyle şeyler biliyorum ki, yazarsam ülke birbirine girer, iyisi mi, anılar benimle mezara gitsin” der.

Merak ediyorum, acaba Churchill veya castro veya Clinton’dan daha önemli ne biliyor olabilirler ki?

Kimi “ah keşke not tutsaydım, bende yazardım” der.

Hiçbir lider not tutmaz. Başkaları onlar için tutarlar.

Bence, bizimkilerin bir bölümü “sözlü kültürden”  gelmenin kurbanıdırlar. Sadece konuşarak anlatmak hoşlarına gider. Diğer bir bölümü ise, tembellikten kitap yazmaya yanaşmaz.

Deneyimlerini, bildiklerini beraberce götürürler.

O zaman da ne  İstiklal savaşı, ne tek parti dönemi, ne Kıbrıs ve Türk-Yunan tarihi ilk elden öğrenilebilir. Bilgisiz, yakın tarihini dahi bilmeyen bir toplum olunca da,  karşılaşılan  her kriz (Kuzey Irak ve PKK gibi) sanki ilk defa yaşanıyormuş sanılır. Yeni yöntemler bulunmaya çalışılır.

Ne yazık değil mi?

KOYUNCUOĞLU’DAN BÜYÜK KATKI

İzmirli işadamı  Şener Koyuncuoğlu, 1936’da babası tarafından yaptırılan, yabancı dil ağırlıklı liseyi, 71 yıl aradan sonra Bilgisayar Teknoloji Sınıfı ile donattı.  En gelişmiş bilgisayarlar, LCD ekranları ve lazer yazıcılarla açılan “Bilgisayar Teknoloji Sınıfı” tüm öğrencilerin aynı anda yararlanabilecekleri bir düzende hazırlanış. Şener Koyuncuoğlu, 71 yıl  sonra ana ve babasının başlattığı bir sürece yeni ve önemli bir çivi çakmış oldu. Darısı diğer işadamlarına...

ENBE’DEN NEFİS

BİR ALBÜM

Behzat Gerçeker’in yönetimindeki ENBE orkestrası pop müzik tarzında ilk albümünü yaptı ve göreceksiniz yine listelerin üst sıralarına  oturacak. Ajda Pekkan ve Ferhat Göçer’in  konuk sanatçı olarak katılmaları, Sezen Aksu’nun son şarkısı “Unutamam’”ı Mustafa Ceceli’nin söylemesi, Fecri Ebcioğlu, Fikret Şenes ve Atilla Özdemiroğlu’nun eserlerinin beblendirilmesi, bu albümün süprizleri.

Bayram ve yeni yıl hediyesi olarak düşünebilirsiniz.

TARİH VE AŞK

Hekimoğlu Süleyman Özcan’ın Kanla Islanan Aşk adlı romanı Karma Kitaplar Yayınları’ndan (212 253 00 05)  çıktı. Kitap, tarihi olaylar perspektifinden büyük bir aşkı anlatıyor. Kahramanlık ise hem aşk hikayesinde var hem de tarihi olayların anlatımında. Kitap, 1915’lerin Erzurum’unda geçiyor. Yazarına amacı ise, bu romanla Türk – Kürt kardeşliğini ve Çeçen dostluğunu pekiştirmek. Tarihin ince derinliklerine giren yazarın en büyük kaynağı, başta babası olmak üzere çevresindekiler. Birinci ağızdan anlatılan tarihi merak ediyor bir de üzerine aşk romanı tadını almak istiyorsanız, okuyun derim.

SEVDALISI; HAYAT

Zülfü Livaneli’nin “Sevdalım Hayat” adlı kitabı Remzi Kitabevi’den (02122822080) çıktı. Zülfü’nün yaşadığı hayatın tanıklığını yapan anlatılar var içinde. Farklı dönemler, farklı koşullar, farklı karakterler, ama baş kahraman hep aynı;  Zülfü. Kitap hem bir dönemin siyaset ve sanat olaylarına ışık tutuyor hem de okuma serüveni peşindeki bir çocuğun düşlerini, hücrelere kapatılan ve sürgünlere mahkûm edilen bir aydının serüveni anlatılıyor.

Bu kitap eminim, her kuşaktan insanlar arasında ilgi uyandıracak. Çünkü hem  anı ve değerlendirmeleri kapsıyor ama aynı zamanda da  roman tadında.

YARASA OPERASYONU

Emekli Kd. Albay Mithat Işık’ın, Destek Yayınevi tarafından çıkarılan kitabı, PKK terörüyle mücadeleyi merak edenler için bulunmaz bir kaynak. Şemdin Sakık’ın Kuzey Irak’ta yakalanıp Türkiye’ye getirildiği  Yarasa Operasyonunu gerçekleştiren Özel Kuvvetlerin komutanı. Kitapta çok ilginç ayrıntılar var.