DTP, PKK’NIN BİR YAN

ÜRÜNÜDÜR, ANCAK...

Başta DTP’liler olmak üzere, Kürt sorununu yakından izleyenlerin tümü, bir gerçeği son derece net şekilde biliyorlar.

PKK’yı nasıl kurmuşsa, DTP’yi de  Öcalan kurmuştur. Adını da kendi koymuştur. DTP, PKK’nın desteği olmadığı taktirde ayakta kalamaz. Bizim bir türlü anlayamadığımız nokta, halk desteğinin esas sahibinin PKK olduğudur. Kürt kökenliler arasında bir kesim, PKK’yı kesinlikle terör örgütü olarak görmemekte, köşeye sıkıştırıldığı zaman silahı kullanıp  asker-polis öldüren bir muhalif grup gibi görmektedir. Bu kesim ile PKK iç içedir. İşte PKK da halktan aldığı bu güçle DTP’yi zaman gelince yönlendirmekte, zaman gelince de iteleyip kakalamaktadır.

Yanlış anlaşılmasın, DTP’liler de farklı düşünmüyorlar. Yani bu rolü zorla almış değiller. Dünyaya bakışları ve Kürt sorununa ilişkin görüşleri de hemen hemen aynı. PKK’nın cinayetlerini bir terör olayı gibi görmüyorlar. Yani aynı kamptalar.

Hepsinin patronu da Öcalan.

Ne derse o olur.

DTP ve ondan önce kurulan Kürt partileri, uzunca süre takiyye yapmaya çalıştılar. “Türkiye’nin partisiyiz” dediler. Ancak hem bunun koşullarını yerine getiremediler, hem de Kürt partisi olduklarını söyleyemediler. Oysa düpedüz, bir bölüm Kürtler’in partisi konumundalar.

DTP’nin konumunu böylece saptadıktan sonra, kapanma konusuna bakalım:

Bu partiye karşı kapatma girişimine ilk defa böylesine büyük ve geniş bir yelpazeden tepki geldi. 1994’te DEP’lilerin enselerinden tutulup Meclis’ten atılmalarını anlayışla karşılayan çevreler dahi bugün aynı noktada birleşiyorlar:

“Parti kapatmak hiçbir zaman sonuç vermemiştir. Bunu kapatalım, yenisi kurulacaktır. Kişileri hapse atalım, yenileri ortaya çıkacaktır. Üstelik bu yaklaşım PKK’nın çok daha fazla işine yarayacak ve Kürt kökenli vatandaşlara dönüp ‘Görüyor musunuz Türkler sizin oylarınızla seçtiğiniz temsilcilerinize dahi tahammül edemiyorlar, gelin artık kendi işimizi kendimiz görelim, etrafımda birleşin’ diyecektir. Dağa çıkanların sayısı artacaktır.”

Bu görüşleri paylaşmamak imkansız.

Sanıyorum, göz göre göre aynı hatayı işleyeceğiz ve sonra da pişman olacağız...