BUGÜN ARTIK, BAYKAL

KAVGASI GÜNÜ DEĞİL

Cumhuriyet Halk Partisinin iç kavgalarına artık çok alıştık.

Hemen her seçimden sonra mutlaka bir liderlik mücadelesi açılır ve bir Kurultay’la  noktalanır. Genelde de liderler kazanırlar.

Son seçimlerde uğranılan yenilgi CHP’lileri çok kızdırdı ve kazan kaldıranların sayısı da arttı. Seçim yenilgisinin faturası Baykal’a çıkarıldı ve hemen istifası istendi.

Baykal pek oralı olmadı.

Muhalifler ise, işin peşini bırakmak istemiyorlar. Kazanı kaynatmayı sürdüreceklerinin işaretlerini veriyorlar.

Acaba bu doğru bir yaklaşım mı ?

Acaba ülkenin geldiği bu noktada, kalkıp “Baykal kavgası yapmak”, CHP’nin sorununu çözer mi ?

Yoksa, tam aksine ana muhalefet partisini daha da etkinsizleştirmez mi ?

Muhaliflerin görüşleri ne kadar doğru olursa olsun, genel görüntüleri bir dağınıklık ve genel bir karmaşa görüntüsü veriyor. Ortada, parti içi muhalefeti arkasına alıp bir rüzgar estirecek olan güçlü bir lider olmadığı gibi, Baykal’ın yapamayıp da kendilerinin neleri daha iyi yapabilecekleri konusunda da hiçbir fikir veremiyorlar.

Varsa yoksa” Baykal devrilsin “söyleminin ötesine gidilemiyor.

Lider olarak, alınan sonuçta mutlaka Baykal’ın sorumluluğu vardır ve partiye hesap vermesi gereken kişi de Baykal’dır. Ancak bu hesaplaşma, son haftalarda gördüğümüz tartışmalarla çözümlenemez.

CHP’nin güçlenmesini isteyenlerin genel beklentisi, liderin devrilmesi değil, parti’nin kendine çeki düzen vermesi ve yanlışlarını düzeltilmesidir.

Yoksa,Deniz Baykal kavgası değil.

Eğer kavga sürdürülecek ise, bu durum CHP’nin ana muhalefet partisi olarak işlemini yapamaz duruma girmesiyle sonuçlanacaktır. Oysa, Türkiye son derece önemli bir döneme giriyor. Muhalefet partilerinin daha da güçlenmeleri ve görevlerini tam anlamıyla yerine getirebilecekken iç tartışmalarla zaman harcamamaları bu ülkeye zarar verecektir.

Gün, Baykal’ı dövme günü olmamalıdır.

Gün, CHP’nin aksaklıklarını düzeltme çabaları ve daha güçlenmesi için önlem alınması günüdür.

Gelin anlamsız, idersiz çekişmeleri bir yana bırakalım.