CAN ve ORHAN’lardan

GURUR DUYUYORUZ

Son dönemlerde çıkan bazı yazıları okudukça içim sızlıyor.

Kimi, Can Dündar’ı aklı sıra tehdit eden Çakıcı’ya sanki hak verirmiş gibi yazılar yazıyor…Diğeri Orhan Pamuk’u yerden yere vuruyor.

Kendi kendime düşündüm:

“Neden bu kadar hoyratız ? Neden insanlarımızı böylesine kolay harcıyoruz ?”

İnsan kaynaklarımıza bir bakın. 70 milyon içinden kaç kalbur üstü insan çıkarabiliyoruz? Kaç düşünür, kaç bilimadamı, kaç sanatçi veya şarkıcı ?

Ancak parmaklarımızla sayabiliriz.

Orhan Pamuk’un Nobel ödülünün keyfini dahi çıkartamadık. Bırakın tebrik etmeyi, Pamuk’a tehditler yağdırdık. Resmen korkuttuk ve ülkeden kaçırdık. Sonra da hakaretler yağdırdık.

Neden ?

Nedir bu kin ?

Bunun ideoloji veya milliyetçilik veya ulusalcılıkla ilgisi olamaz. Bu başka bir şey…Ne olduğunu anlayamadığım bir dürtü. Neden böylesine kötüyüz ?

Sorarım sizlere, kaç tane Can Dündar’ımız var ?

Olaylara yaklaşımı, genel dünya görüşü, sevecenliği ve yetenekleriyle, kaç Can Dündar daha örnek gösterebilir siniz ?

Tam tersine, hepimizin Can Dündar’lara, Orhan Pamuk’lara sahip çıkmamız gerekir. Ona “akıllı ol” deme cesaretini gösteren kabadayılara tepki vermemiz, Pamuk’u tehdit edenlere hadlerini bildirmemiz gerekir.

Allahtan onları sevenlerin sayısı çok daha fazla.

Külhanbeylerinin sesleri fazla çıkıyor, korkutuyorlar. Ancak bizler sevgimizle onları kucaklıyoruz. Onu korumak ve kollamak bizlerin görevidir.