ERMENİ KONUSUNDA

YANLIZLAŞIYORUZ...

Soykırım iddialarıyla ilgili Ermeni eylemlerine hergeçen yıl yenileri ekleniyor. Yıllar öncesinde  hiçbir parlamentodan Soykırım kararı geçmemişti. Bugün neredeyse”Soykırım olmuştur” demeyen parlamento kalmadı. Sayıları artıyor.

Şimdi, Ermeni diasporası “Soykırım yoktur” diyenleri cezalandırıcı eylemlere başladı. İlk adımı Fransız Parlamentosunda atmışlardı. İkinci adımı da yine Fransız Parlamentosunda atmaya çalışıyorlar.

Fransa ve diğer ülkeleri cezalandırma çabalarımızın da bir işe yaramadığını görüyoruz. Artık Büyükelçileri geri çağırmak, adı geçen ülkeleri ihalelere sokmamak veya ürünlerine boykot ilan etmek de caydırıcı olmuyor.

Bu gerçeği görelim. Kendimizi aldatmayalım.

İşin kötüsü, ülkemizin etrafındaki çember daralıyor ve biz sadece seyderiyoruz. Giderek yanlışlaşıyor, buna rağmen etkili bir adım atmıyoruz.

“Etkili adım atmak” derken, belgeseller yayınlamak, konferanslar  örgütlemek, kitaplarla Soykırım  iddialarını çürütmekten söz etmiyorum. Bunları çok eskiden yapmamız gerekirdi, yapmadık. Hala yapabiliriz ve yapmalıyız, ancak artık bu şekilde hiçbir yere varamayız.

Tren kaçtı...

Bundan sonra, çok daha önemli, çok daha etkili ve aynı zamanda çok daha fazla politik cesaret isteyen adımlar atılması gerekiyor.

Eskiden yaşanan gecikmenin, uyuşukluğun ve beceriksizliğin faturasını, önümüzdeki dönemde iktidar olacaklar ödeyecektir. Bunu da geciktirirsek, 10-15 yıl sonra bu olay bize çok daha pahalıya mal olacak.

Dizimizi döveceğiz ve kendi kendimizi layık olmadığımız bir noktaya getireceğiz.

Bu uyarıları yaklaşık 30 yıldır yapıyorum. Durum her defasında biraz daha bozuluyor. “Vatanımı seviyorum” diye Ermeni konferansını basacağımıza, gelin Ankara’ya baskı yapalım. Fransızları döveceğimize, Ermeni diasporasını lanetleyeceğimize gelin Devleti uyaralım.

Aksi halde bu “oyunu” kaybedeceğiz...