AFACAN SEVGİMİZİ

KAYBETTİK...

O, Vehbi Koç’un da ele avuca sığmaz, afacan kızıydı. Koş ailesi yine yasa  büründü. Sadece onlar değil. Bizler de üzüntü içindeyiz. Sevgi Gönül, bir süredir hastaydı, ancak hastalığı Doğan’ını kaybettikten sonra hızlandı.

Pırıl pırıl gözleri, zeka fışkıran bakışları ve inandıklarını açıkça söyleyebilen ve inandıklarını açıkça söyleyebilen nadir insanlarımızdan biriydi. Adı gibi, etrafına sevgi saçardı. Koç’un kızı olması onu hiç etkilemedi. Trilyonların sahibiydi, ancak hiçbir zaman abartılı yaşamadı.

Koç ailesinin geleneklerinin aksine siyasete girdi. ANAP bayrağını bir süre, göğsünü gere gere taşıdı. Ardından da yazarlığa başladı. Hürriyet’te birbirinden güzel yazılar yazdı. Türkiye’ye modern müzeciliği taşıdı. Kaybolabilecek nice sanat eserinin koruma altına alınmasını sağladı.

Bence en büyük meziyeti, kendi kendiyle dahi alay edebilecek olgunluğa sahip olmasıydı. Kendine bu kadar güven duyunca da Sevgi’nin sohbetine, özellikle de sorularına dayanılmazdı. Ağzında dolaştırmaz, sorusunu açıkça sorar ve gerçek yanıtını alana kadarda bırakmazdı.

Sevgi ile Doğan neşe kaynağımız, gurur duyduğumuz dostlardılar. Ardı ardına ikisini birden kaybettik.

Ne oluyor bu Koç ailesine?

Hayatta insanlara ve ülkeye sadece yarar getiren bir ailenin  ardı ardına gelen acıları; onları tanıyan  herkesi üzüyor.

Allah tüm aileye sabır versin.