ORG. ÖZKÖK HEPİMİZİ

ÇOK DÜŞÜNDÜRDÜ

Türk Silahlı Kuvvetlerinin 1 inci Başkanı (yani Genelkurmay Başkanı) Org. Hilmi Özkök, göreve geldiğinden itibaren belirli kıstaslar yerleştirmeye çalışan, nadir Genelkurmay Başkanlarından biriydi.

Komutanlarının veya karargahının, eskiden olduğu gibi demeçler vermelerine soğuk bakmış, TSK’nın siyasi açıklamalarını durdurmuş ve gerektiği taktirde ya kendinin veya 2 inci Başkan ile Genel Sekreterin TSK adına konuşabilecekleri kuralını getirmişti.

Özkök, AB’ye tam üyeliğe giden Türkiye’nin, Kopenhag kriterlerine uyumu yolunda TSK’yı –zor olsa dahi- belirli sınırların içine çekmeye başlamıştı. Böyle hareket etmenin, TSK’nın kamuoyunda itibarını, hatta ağırlığını azaltmayacağını bildiğinden olsa gerek, bu kurallara da öncelikle kendi uymuştu. Yeni bir dönemin sayfasını açıyordu. Ne yazık ki, bu çabaları belki de biz “sivillerin” beceriksizliği yüzünden darbe yedi.

Tezkere tartışmaları, Türk toplumunu yöneten veya etkileyen kesimlerin sivilleşmek istemediğini veya sivilleşmeyi içlerine sindiremediklerini gösterdi.

Medya başta,  en demokratlarımızda, siyasilerimizde dahi, devlete ve TSK’ya tapınma, bütün kararlarda askerin sözünü arama ve dinleme merakı var. Askerin “kararı siz verin, biz uyarız” demesine rağmen, kollarından çekip işin içine sokma arzusundayız.

Örneklerini birlikte yaşadık. 

“Tezkere konusunda asker neden konuşmuyor? TRT antenleri hakkında bile görüş açıklarken, şimdi neden susuyorlar? Acaba işin içinde birşey mi var?” dedik.

Milliyet’teki “Asker rahatsız” manşeti işleri daha da karıştırdı. Fikret Bila’nın  gazeteciliğinin ne kadar düzgün olduğunu bilenlerimiz, bu manşet üzerine daha da şaşkına döndüler ve açıklama bekler  oldular. (Org. Özkök, konuşmasında bu sözü söyleyeni bildiğini ve bir daha konuşmaması gerektiğini de üstü açık şekilde belirterek, çok kişiyi şaşırttı)

Hele son MGK toplantısından hiçbir tavsiye kararı çıkmayınca, ben de dahil çoğumuz “Asker AKP’ye destek veriyormuş gibi görünmek istemedi. Tezkerenin sorumluğunu AKP’ye yıkmak için sustu” yorumunu yaptık. Kimimiz, bu tutumundan dolayı Genelkurmayı dahi suçladı.

Hiçbirimiz askerin suskunluğunu doğal karşılamadık. Hükümetin tezkereyi, TSK ile anlaşarak hazırlamasının çok normal olduğunu düşünmedik. Hep bir bit yeniği aradık. Onları hep konuşmaya, görüş açıklamaya zorladık.

Sonunda da istediğimiz oldu.

Bir de baktık ki, TSK tezkereyi destekliyor. Ülke açısından kötünün iyisi olduğunu söylüyor.

Bu yetmiyormuş gibi, bir de ne görelim... Dün tezkereye HAYIR diyenler ardı ardına televizyonlara çıkıp Özkök paşaya övgüler  yağdırdılar. Sanki toplumda alay eder gibi, adeta birden bire tezkerenin nimetlerini  keşfettiler.(!)

Org. Özkök doğruları söyledi. Uluslararası ilişkilerdeki doğruları gösterdi. Mantığın gerektirdiği hareket tarzını belirtti. Ülkenin uzun vadeli çıkarları açısından tezkerenin önemine işaret etti. Gül hükümetinin yapması gerekeni, geçte olsa yerine getirdi.

PEKİ ŞİMDİ

NE OLACAK?

Şimdi sorulan soru şu: 2 inci tezkere gelecek mi?

Gelirse geçecek mi? Yoksa inatlaşmaya mı gidilecek?

Böyle bir durumla karşı karşıya  kalınırsa parlamenterlerimiz ne diyecekler?

Saygınlık-Demokrasi övünmeleri ne olacak?

Haksız mıyım?

Neden biz siviller sorumluluklarımıza sahip çıkmıyoruz ve illaki askerlerin görüşünü almak, önemli konularda TSK’nın arkasına saklanmak istiyoruz?

Asker kendini değişime, AB’ye hazırlıyor, ancak bizler kafalarımızı değiştiremiyoruz. AB’ye bizler uyum gösteremiyoruz. 

Ne yazık değil mi?